ارتباط فراوانی پروتئین های p۵۳ و p۲۱ با شاخصهای پاتولوژیک آدنوکارسینوم های کولورکتال

سابقه و هدف: سرطان کولورکتال یکی از مهمترین علل مرگ و میر و ناتوانی در جهان است. فقدان عملکرد پروتئین p53 و (p21(waf1 یکی از مهمترین مکانیسم های تنظیمی دخیل در روند تشکیل سرطان کولورکتال و مؤثر در پیش آگهی و مقاومت درمانی می باشد. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی بیان پروتئین p53 و p21 و ارتباط آن ها با شاخص های پاتولوژیک سرطان کولورکتال انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه تحلیلی بر روی 70 نمونه بافت تومور بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم کولورکتال شهرستان زاهدان که از سال 1389-1382 تحت کولکتومی قرار گرفته بودند، انجام شد. برش های بافتی برای تعیین وضعیت پروتئین p53 و p21 به روش ایمونوهیستوشیمیایی رنگ شده و مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: فراوانی بیان پروتئین p53، سی و هفت مورد (9/52%) و فراوانی بیان پروتئین p21، سی و سه مورد (1/47%) بود. بیان بیش از حد پروتئین p53 با شاخص های پاتولوژیک سرطان رابطه ای نداشت. بین بیان پروتئین p21 و درجه تمایز ارتباط معنی داری وجود داشت (02/0=p) به عبارتی بیان این پروتئین در شرایطی با تمایز بهتر با فراوانی بیشتری همراه بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که جهش ژنp53 نقش مهمی در پیشرفت آدنوکارسینوم کولورکتال دارد و تئوری بیان عمده پروتئین p21 در مسیر غیر وابسته به p53، نقش این پروتئین را در سرطان کولورکتال قوت می بخشد.